Nederland
Markeren
Deel
Route
De Atlantikwall was een ruim 5.000 kilometer lange verdedigingslinie, die Nazi-Duitsland in de bezette gebieden aanlegde om een geallieerde invasie te voorkomen. De Atlantikwall liep van Noorwegen, via Denemarken, Duitsland, Nederland en België naar Frankrijk tot aan de grens met Spanje.
De Atlantikwall was geen aaneengesloten systeem van verdedigingswerken. Langs de kust werden op geruime afstand van elkaar verdedigingsposten gebouwd. Daarmee vormde de Atlantikwall een aaneenschakeling van kustbatterijen, versperringen en bunkers. De opstellingen en versterkingen waren geconcentreerd op strategische punten als havens, verwachte invasieplaatsen en riviermondingen met toegang tot het binnenland. Zo werd de Westerschelde geleidelijk één van de zwaarst verdedigde plekken van Europa. Het belang van de havens van Antwerpen werd hiermee onderstreept.
De Atlantikwall is nooit helemaal voltooid. Na de invasie in Normandië op 6 juni 1944, waarbij de Atlantikwall werd doorbroken, werd de bouw grotendeels stilgelegd. De verdedigingswerken speelden uiteindelijk een belangrijke rol in de geallieerde operaties in Zeeland. Alleen door het uitschakelen van de Atlantikwall rond de monding van de Westerschelde zouden de geallieerden toegang krijgen tot de zo noodzakelijke havens van Antwerpen.
De artillerie vormde een belangrijk onderdeel van de Atlantikwall, hiermee kon een mogelijke toekomstige geallieerde invasie worden afgeslagen. Omdat een deel van dit geschut geen direct visueel contact nodig had met het strand, bouwde de Duitse bezetter observatiebunkers in de duinen en op de dijken. Twee van de zulke bunkers in de duinen van Zoutelande bieden nu onderdak aan de Stichting Bunkerbehoud en het Bunkermuseum Zoutelande.
Bezoek de website van Zeeuwse Ankers voor uitgebreide informatie, persoonlijke verhalen en video’s over de Slag om de Schelde.