Het was een ideaal uitkijkpunt, met uitzicht over het oosten van Zeeuws-Vlaanderen en de Westerschelde. De Duitse soldaten kerfden een hakenkruis in de vloer en schreven nazi-teksten op de muren. De houten toren was voor de geallieerden een belangrijk doelwit, maar bleek moeilijk te treffen. Pas na zo’n twintig voltreffers was de torenspits er af.

Voor een nieuwe torenspits werd in 1950 en 1953 een prijsvraag uitgeschreven. Het ontwerp van de toen nog vrij onbekende architect Jan Brouwer uit Aalsmeer kwam als beste uit de bus. Brouwer had een eigentijdse torenspits bedacht, “een teken van de stad in het landschap”. De Duitse opschriften uit de oorlogsjaren zijn gehandhaafd als herinnering.

De oude vestingstad Hulst, met de Sint-Willibrordusbasiliek in het centrum, maakt ook deel uit van de fietsroute. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de toren van de basiliek een perfect uitkijkpunt voor de Duitsers, met wijds uitzicht over een groot deel van Oost Zeeuws-Vlaanderen. De Duitse soldaten schreven nazi-teksten en schilderden hakenkruizen op de binnenmuren van de toren. De toren was vanwege het uitkijkpunt, een belangrijk doelwit voor de geallieerden. Tanks van de Eerste Poolse Pantserdivisie kregen opdracht om de toren van de basiliek te beschieten. Doordat de torenspits van hout was ging dit niet eenvoudig. Er waren meer dan twintig voltreffers nodig voordat de torenspits uiteindelijk instortte.