In de nacht van 11 november 1943 miste een deel van het 617e Squadron van de Britse Royal Air Force, dat was gekomen om het viaduct van Anthéor te bombarderen, zijn doel en bombardeerde Agay.

De Lancasters hadden een experimentele bom aan boord die was ontworpen om de pijlers van het viaduct te laten schudden door een soort seismische trilling die inwerkte op de funderingen. Het explosie-effect van de 2,4 ton explosief per bom was verwoestend. Het was de krachtigste geallieerde bom.

De inwoners werden in hun slaap verrast. De wijk werd verwoest. De tol was hoog: 15 doden en 7 gewonden.

De "rue du 11 novembre 1943" herinnert vandaag de dag nog aan dit bloedbad, waarvan ouderen uit de buurt aangrijpende getuigenissen hebben nagelaten: herinneringen aan het angstaanjagende lawaai, de ontploffing van de bommen en de slachtoffers.

Zich bewust van het potentieel van het strand als landingsplaats, bouwde de bezetter een krachtig verdedigingssysteem om dit tegen te gaan: het afsluiten van de haven met een stalen anti-onderzeebootnet, het ontginnen van de baai, het installeren van twee langeafstandsradarstations, het bouwen van bunkers en blokkades om luchtafweergeschut in onder te brengen en tot slot het slopen van het historische Château d'Agay.

Château d'Agay, gebouwd onder Richelieu in 1635-36, was een fort dat werd gebruikt om de Provençaalse kust te verdedigen tegen barbaarse invallen. In 1750 bouwde François de Giraud, heer van Agay, een kasteel bovenop dit stervormige fort in de stijl van Vauban. Hier trouwde schrijver-piloot Antoine de Saint-Exupéry in 1932 en logeerde bij zijn zus en zwager, Gabrielle en Pierre d'Agay.

Het kasteel werd in mei 1944 verwoest door het bezettingsleger omdat het de vuurlinies maskeerde van de Duitse pantsertrein die langs de kust reed.

De geallieerden waren van mening dat het strand van Agay (Camel Yellow Beach) te moeilijk zou zijn om over zee te veroveren en besloten het over land in handen te krijgen; een missie die werd volbracht door het 141st US Infantry Regiment.

Nadat het net was vernietigd en de haven van mijnen was ontdaan, werd het strand gebruikt om ladingen te lossen. Dankzij de hulp van de inwoners vertrokken er onmiddellijk vrachtwagens om de gevechtseenheden in Saint-Raphaël en Fréjus te bevoorraden, via de Gratadis.