Eind september 1944 strandde Operatie Market Garden in de Betuwe. Het front verstarde langs de Linge. Plotse granaatbeschietingen en vuur van sluipschutters bemoeilijkten het leven van de soldaat.  

Door de herfstregens ontstond ook nog eens wateroverlast. De schuttersputjes liepen onder. Vanaf begin december werd het nog beroerder toen de Duitse troepen de Rijndijk bij Elden opbliezen. Een groot deel van de Betuwe overstroomde. Het Niemandsland werd een ‘Niemandswater’. 

Intussen hadden vriend en vijand de burgerij massaal geëvacueerd. Het maakte niet uit waar de exodus de bewoners bracht, iedereen voelde zich ontheemd. Pas begin april 1945 eindigde de oorlog in de Over-Betuwe. De geallieerden veroverden toen het nog bezette deel van de streek. 

‘De Vleugel’ is het symbool dat verwijst naar al die oorlogshandelingen. Daarnaast is het een metafoor voor diegenen die zich nog niet hebben bevrijd van oorlog. 

Het mentaal loskomen van het geweld van oorlog is een langdurig proces. Onverwerkte pijn en ellende zijn een handicap, maken vleugellam.  

Het streven naar verlossing van oorlogspijn geldt voor zowel militair als burger. Begrip en aandacht kunnen een genezende werking hebben. Om die reden is dit monument ook een ode aan hen, die als oorlogsvluchteling in ons midden verblijven en voor de veteraan, die op vredesmissie is geweest. 

Vergeet de dood 
en je hebt geen leven. 
Vergeet de oorlog 
en je hebt geen vrede.