Kort na het begin van de oorlog vond op 12 mei 1940 de eerste luchtaanval op Aken plaats. Toen op 12 september 1944 de gevechten om Aken begonnen (met de overschrijding van de westgrens en de aanval op de Westwall op 15 september), waren er in totaal 2.364 mensen gedood tijdens 64 kleinere en 5 grote luchtaanvallen. De stad zelf raakte zwaar beschadigd.

Na meer dan vijf weken van gevechten in de stad, waarvan een deel van straat tot straat met tanks en artillerie, was 43% van de ongeveer 14.000 huizen in de stad volledig verwoest en nog eens 40% beschadigd. Van de 68 kerken en kapellen werden er 25 verwoest en 43 ernstig beschadigd. Het historische stadhuis lag in puin, ook de laatste middeleeuwse woongebouwen waren slachtoffer geworden van de verwoesting. Hoewel de Dom van Aken zwaar beschadigd was door de bombardementen, was de basis bewaard gebleven.

Van de gebouwen in de Annastrasse is de verwoesting van de Annakirche, de oudste protestantse kerk van Aken, bijzonder goed gedocumenteerd. De kerk brandde uit tijdens een bombardement op 14 juli 1943 en in april 1944 werden ook het huis van de pastoor en de parochiezaal getroffen. De grootste verwoesting in de Annastrasse, waarvan ook de zuidelijke kerkmuur en kerktoren slachtoffer werden, was echter het gevolg van artillerievuur tijdens de Slag om Aken.

De wederopbouw van Aken begon al in november 1944. De eerste prioriteit was de wederopbouw van woningen, In eerste instantie gebeurde dat provisorisch, aangezien er snel na de overgave van Aken tot 5.000 mensen per week terugkeerden naar de stad. Discussies over de doelen en de uitvoering van de wederopbouw, vooral over die van architectonische monumenten, gingen door tot in de jaren 1980. Tegen die tijd waren de meeste verwoestingen van de oorlog uit het stadsbeeld gewist. Waar geen nieuwe gebouwen werden opgetrokken, maar gebieden werden gebruikt voor bijvoorbeeld parkeerplaatsen, zijn overblijfselen en afdrukken van verwoeste gebouwen nog steeds te zien.