Maandagnacht om 02.11 uur op 9 oktober kraakte de radioset plotseling “Touchdown!”. Het was het verlossende teken dat de North Nova Scotia Highlanders als eerste succesvol de overkant van de zee-arm Braakman hadden bereikt. De Canadezen waren hiermee verrassend in de rug van de Duitse hoofdverdediging binnengevallen.

De tegenstand begon pas na zonsopgang, toen de Duitse artillerie vanaf Zuid-Beveland en Walcheren het vuur opende. “Very Heavy Stuff” meldde de verbindingssoldaat en hij verzocht “More Smoke”! Kapitein Jim Bond en zijn team stonden met een enorm arsenaal aan rookmachines gereed nabij Terneuzen; 8.000 drijvende rookpotten, 4.000 rookgeneratoren en 400 drums met olie.

In zijn uitgebreide rapport schreef Bond dat ze met vier motorsloepen en drie amfibievoertuigen een pluim van ondoorzichtige, witte rook op de Westerschelde maakten. Terwijl de infanterie de vijand tegemoet ging, ploeterden de anonieme Smoke Pioneers uur na uur in hun kleine bootjes door de kille golven om het rookgordijn in stand te houden. Het schieten op het landingsstrand stopte! Enkele dagen later strekte het rookgordijn zich van Hoofdplaat tot helemaal in Terneuzen uit. In plaats van op de aanvallende troepen, schoot de Duitse artillerie op de rookpotten. Door die steeds te verplaatsen, verspilded de Duitse troepen vele honderden granaten op een door rook verhuld doel.