Na de Slag om Arnhem was de omgeving van Arnhem nog steeds in Duitse handen. Omdat het gebied in de frontlinie lag, gelastte de bezetter medio oktober 1944 dat iedereen uit het gebied moest worden geëvacueerd. Dit was geen eenvoudige zaak omdat de pontjes bij Doornenburg, ‘t Looveer en Malburgen gezonken of onbruikbaar waren geworden. Ook de Rijnbrug was niet meer te gebruiken. De Rijn kon nog slechts worden overgestoken met noodveren of wankele bootjes onder een hagel van granaten en bommen.  

Een grote vluchtelingenstroom kwam op gang. Drie dappere Huissenaren wisten een bootje te bemachtigen waarmee ze hun families en andere evacués de snelstromende Rijn overroeiden. Tijdens de laatste overtocht sloeg hun boot om en de drie mannen verdronken. Hun stoffelijke resten zijn nooit gevonden.

Hendricus Arnoldus Lentjes, 16 jaar, 
Johannes Hendrikus Straatman, 43 jaar, 
Theodorus Albertus Straatman, 41 jaar. 

Langs de wal zagen honderden getuigen dit gebeuren, terwijl zij onmiddellijk de evacuatie moesten voortzetten. 

Het Exodusmonument is opgericht ter nagedachtenis aan de drie mannen en herinnert aan de barre tocht van duizenden mensen om Arnhem en de Oost-Betuwe te ontvluchten. Het is de helft van een dubbelmonument, het zustermonument staat op het Gedenkpark in Huissen.