Na de staking in de leerfabriek van Wiltz breidde de staking zich snel uit naar heel Wiltz en vervolgens naar vele andere plaatsen in het hele land. Veel stakers werden gearresteerd door de Gestapo en in een kort geding veroordeeld door de krijgsraad. Als onmiddellijke represaille werden 21 patriotten (waaronder een Duitser) geëxecuteerd in het 'speciale kamp van de SS' Hintzert (concentratiekamp), wat in strijd was met het internationale recht.

Het land was in shock en de staking kon de daaropvolgende invoering van gedwongen rekrutering niet voorkomen, in eerste instantie van degenen die geboren waren tussen 1920 en 1924. Tot de bevrijding van Luxemburg door het Amerikaanse leger in september 1944 werden de cohorten 1925 tot 1927 toegevoegd.

Meer dan 10.000 jonge Luxemburgers moesten in militaire dienst en meer dan 3.600 jonge vrouwen moesten in dienst bij de Rijksarbeidsdienst of de Oorlogshulpdienst. Maar er waren er ook 1.500 die vrijwillig dienst namen in de Wehrmacht.

Enkele duizenden deserteerden ondanks de doodstraf als de kans zich voordeed. Aan het front leden/moesten de dienstplichtigen rouwen om ongeveer 2.800 doden en vermisten. Meer dan 1.500 keerden gewond of verminkt terug. Bijna elk gezin in het land werd getroffen door dit onmetelijke lijden en naoorlogse trauma.

Wiltz werd gekozen als locatie voor een monument van nationale bezinning en rouw over de geleden calamiteiten. In samenwerking met verschillende verzetsbewegingen, Kazettlers en gedeporteerden werden donaties ingezameld voor het 'stakingsmonument'.

Op 30 september 1956 werd het monument van Wiltz-leisteen ingehuldigd, een 23 meter hoge toren in de vorm van een vuurtoren, boven een crypte voor degenen die in de concentratiekampen waren vermoord.

Aan de kant van de weg beeldt een reliëf van rode zandsteen de strijd van de Bijbelse 'David tegen Goliath' uit en symboliseert het moedige verzet van de Luxemburgers tegen het superieure Derde Rijk.

De achterzijde illustreert patriotten die bezwijken onder de kogels van het vuurpeloton in het concentratiekamp Hintzert (KZ).

Het monument is een gedenkteken voor de vrije wereld om elke dag op te staan tegen geweld, onderdrukking en het negeren van mensenrechten.

Elk jaar wordt op 31 augustus een herdenkingsceremonie gehouden om de dappere slachtoffers te herdenken die opkwamen en hun leven opofferden voor een toekomst van vrede, vrijheid en internationaal begrip in de wereld.