Op initiatief van premier Pierre Werner besloten de verenigingen van de leden van het verzet en de vereniging van degenen die in het Duitse leger moesten dienen om één gemeenschappelijke plaats te creëren waar Luxemburg zijn slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog kon herdenken.

Het was de bedoeling om dit monument te wijden aan nationale solidariteit, een kracht die de Luxemburgers in staat stelde om weerstand te bieden aan de Duitse plannen om Luxemburg bij nazi-Duitsland in te lijven. Dit maakte het monument aanvaardbaar voor beide groepen slachtoffers. Jarenlang hadden de twee groepen met elkaar gestreden over de mate van lijden en compensatie.

De inhuldiging vond plaats op 10 oktober 1971, de 30e verjaardag van het zogenaamde 'referendum' waarmee de Luxemburgers lieten zien dat ze een onafhankelijk en vrij land wilden blijven.

Binnen in het monument staat de inscriptie:

D'Hémecht hiren Doudegen 1940-1945 (Het vaderland aan zijn doden 1940-1945).

De Joodse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog worden niet genoemd tijdens de bouw van het monument, maar er was wel een rabbijn aanwezig bij de inauguratie.

Een speciaal elektronisch herdenkingspad dat bezoekers langs de meeste bezienswaardigheden in verband met de Tweede Wereldoorlog in de stad Luxemburg leidt, is hier beschikbaar:

https://assets.prod.app.luxembourg-city.com/data/media/e704ccec-f622-4bf9-9a98-b06ee27aa36f.pdf