De 24-jarige Dorus Broeks van de Zwarteweg was al de hele morgen onrustig van het voortdurende gebrom van honderden vliegtuigen in de lucht. Steeds liep hij naar buiten als het even droog werd, maar er kwamen nauwelijks gaten in de dichte bewolking. Hij kon onmogelijk weten dat hoog boven Oost-Nederland een eindeloze rij Amerikaanse bommenwerpers op weg was naar Braunschweig - ondersteund door honderden jachtvliegtuigen. Hij kon alleen maar hopen dat later op de dag er meer zicht op een vliegtuig zou zijn.  

Aan de andere kant van de kerk hield de 27-jarige Marten Bekedam van Klein-Rekkelaar een oogje op het land langs de Oude Vechtsteeg: zolang ze maar doorvlogen, hoefde hij zich niet direct zorgen te maken. Wat hij toen nog niet besefte, was dat de Luftwaffe dit niet zomaar kon laten gebeuren: ze stuurde massaal vanuit verschillende vliegvelden jachtvliegtuigen op de Amerikanen af. Met een van hen zou hij spoedig kennismaken. 

Want toen Pater Jozef uit Zenderen na de viering terugliep naar het station van Dalfsen dacht hij even dat de hemel naar beneden kwam.  Hoewel gewaarschuwd door het felle geratel van machinegeweren en het hoge gejank van een motor, bleek de luchtoorlog dichterbij dan gedacht. Even later lag hij plat op de grond toen ineens schuin boven hem uit de wolken een vliegtuig opdook dat zich diep in het land naast hem boorde. 

Eenmaal van de schrik bekomen, zag hij Marten en Dorus als eersten aankomen rennen … 

tekst Hugo van den Ende 
research Stefan Hendriks