Nederland
Op dinsdag 3 oktober 1944 heeft de 1e Poolse Pantserdivisie van generaal-majoor Stanisław Maczek alle Duitse tegenaanvallen bij de Nederlands-Belgische grens afgeslagen en wordt de opmars naar Baarle-Nassau in Nederland hervat. Eén bataljon, de 10e Dragonders, krijgt als taak om het dorp vanuit het zuiden aan te vallen. De 1e Compagnie zal via Schaluinen oprukken. Daar gaat het gruwelijk mis.

Trieste herinneringen
Als hij in 35 jaar na de gebeurtenissen wordt geïnterviewd voor dagblad ‘De Stem’ raakt R. Dyczka opnieuw geëmotioneerd.  Wanneer hij de bosrand van Landgoed Schaluinen ziet, komen de herinneringen aan die verschrikkelijke dag weer boven. In drie zogenaamde Brencarriers (kleine open rupsvoertuigjes) moesten hij en zijn elf kameraden het buurtschap innemen. In bomen in de bocht van de weg heeft de vijand eerder explosieven aangebracht. Zodra de drie carriers zijn gepasseerd ontploffen die. De Polen zitten in de val. In het daaropvolgende vuurgevecht raken alle soldaten gewond of sneuvelen. Dyczka is de enige die ongedeerd uit de strijd komt. Maar de herinnering zal altijd bij hem blijven. 

Toch geslaagd
Ondanks de felle Duitse tegenstand bereikt de Poolse aanval zijn doel. Baarle-Nassau en ook Schaluinen zijn aan het einde van de dag bevrijd.