Het monument draagt de emblemen van het Geheime Leger en de Canadese regimenten die deel uitmaakten van de 9de Canadese Infanterie Brigade aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zij bevrijdden Knokke, Duinbergen, Heist en een deel van Zeebrugge onder het bevel van brigadegeneraal John M. Rockingham. Het verzet speelde ook een belangrijke rol in Knokke en Duinbergen tijdens deze strijd.

Op 24 september 1944 werd de bevolking van Heist gedwongen te evacueren naar het nabijgelegen Knokke. De Duitse bezetters dachten dat de geallieerden hun bevrijdingsoperatie vanuit het westen (d.w.z. Blankenberge) zouden voortzetten. De realiteit pakte echter anders uit.

In de vroege ochtend van 9 oktober 1944 verliet een vloot amfibievoertuigen met eenheden van de 3de Canadese Infanteriedivisie het reeds bevrijde Terneuzen, op weg naar Paulinapolder bij Biervliet/Zeeuws-Vlaanderen. Ze slaagden erin de Duitse troepen te verrassen, maar dit was nog maar het begin. De Duitse troepen herstelden zich vrij snel en pas na weken van vechten in zeer slechte weersomstandigheden bereikten de uitgeputte Canadese infanteristen, gesteund door hun Britse bondgenoten, Knokke-Heist op 1 november 1944.

De 9th Canadian Infantry Brigade, de enige volledige Highland Brigade in het Canadese leger, bestond uit drie regimenten, waarvan de insignes op het monument werden geplaatst als eerbetoon aan hun moed. Dit zijn: de Highland Infantry of Canada uit Galt, Ontario; de Stormont, Dundas and Glengarry Highlanders uit Cornwall, Ontario; de North Nova Scotia Highlanders uit Amherst, Nova Scotia.