In 1932, een jaar voordat de nationaalsocialisten aan de macht kwamen, sloot Hans Hüttig zich aan bij de SS. "Ik was al 38 jaar oud. Groot, sterk gebouwd, precies het type man dat ze zochten. Alleen was ik een beetje te oud. Maar toen zeiden enkele kameraden die zich eerder hadden aangesloten tegen me: kom bij ons. Ik was gelukkig", herinnerde hij zich later. 

Bij de SS zag Hüttig zijn kans schoon om officier te worden en hogerop te geraken. Van jongs af aan streefde hij naar een carrière in het leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht hij met de koloniale troepen in Duits-Oost-Afrika. De nederlaag in de oorlog betekende echter het einde van zijn droom van een carrière als soldaat. Ook in zijn burgerbaan was hij niet erg succesvol. Hij stopte met zijn opleiding tot chemicus, en zijn poging om een eigen fotozaak op te zetten, liep uit op een faillissement. 

Zoals alle SS'ers zag Hüttig zichzelf als onderdeel van een elitekorps waarin geweld, hardheid en wreedheid positieve zaken waren. In zijn jacht op communisten probeerde hij zichzelf te bewijzen voor de leiders van de SS. In 1933 accepteerde hij bereidwillig een aanbod om fulltime voor de SS te gaan werken. Hij werd aanvankelijk ingezet als hulppolitieagent en stapte later over naar de concentratiekampbewakers. Hüttig voelde zich hier goed bij en had geen morele bezwaren: "Ik wist precies wat ik ging doen in de SS. We wisten het allemaal", zei Hüttig later. 

In 1938 werd hij adjudant van kampcommandant Karl Otto Koch van Buchenwald, die berucht was om zijn wreedheid. Later werd hij tweede officier van het kamp voor preventieve hechtenis. Onder de gevangenen stond Hüttig bekend als uiterst wreed. Na Buchenwald kwam hij in de ogen van zijn leidinggevenden ook in aanmerking voor hogere functies in de concentratiekampen Flossenbürg en Sachsenhausen. 

In 1941 was hij als kampcommandant belast met de inrichting van het concentratiekamp Natzweiler-Struhof in de Elzas. Uiteindelijk werd hij in februari 1944 kampcommandant van Kamp Vught in Nederland. Onder zijn bevel schoten SS'ers in de zomer van 1944 honderden gevangenen dood. Zijn carrière als SS-officier eindigde toen hij in de herfst van 1944 naar Duitsland vluchtte. 

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog veroordeelde een Franse rechtbank Hans Hüttig ter dood voor de misdaden die hij in Natzweiler had gepleegd. Het doodsvonnis werd niet voltrokken. Na elf jaar gevangenis werd hij in 1956 vrijgelaten, waarna hij tot zijn dood in het Duitse stadje Wachenheim an der Weinstraße woonde.