Don Innocenzo Lazzeri was de priester van Farnocchia, een dorp in de buurt van Sant'Anna di Stazzema dat enkele dagen voor het bloedbad van 12 augustus 1944 door de nazi's in brand werd gestoken. Don Lazzeri had onderdak gevonden in Sant'Anna dankzij priester Don Giuseppe Vangelisti. Hij woonde in de pastorie van de kerk samen met andere ontheemde families, waaronder de familie Tucci. Op de dag van het bloedbad vluchtte Don Lazzeri niet het bos in, zoals de andere mannen. Toen hij hoorde van de komst van nazisoldaten, besloot hij bij de vrouwen, kinderen en ouderen te blijven. In zijn getuigenis van 12 augustus 1945 herinnerde ooggetuige Alfredo Graziani de daden van de pastoor: hoe hij op het plein bleef en bange mensen opving die door de nazi's uit de wijk Il Pero bijeen waren gedreven. Meerdere malen deed hij een poging tot bemiddeling. Zelfs korporaal Adolf Beckert vertelde later dat hij getuige was geweest van verschillende gesprekken waarbij de priester, de commandant en de telegrafist betrokken waren. Ze vroegen hem waar de mannen en partizanen waren, maar Don Lazzeri zei dat hij dat niet wist. Hij werd meermaals onder schot gehouden en werd samen met alle andere mensen naar een plataan gebracht. Volgens de getuigenis van Icilio Felici uit 1946 (die een boek schreef over Don Lazzeri) was de priester bereid zijn leven te geven als de anderen hiermee gespaard zouden worden toen hij de intenties van de nazicommandant begreep. Zijn aanbod werd echter niet aanvaard en op het afgesproken signaal vuurden de soldaten schoten af. Alle aanwezigen werden gedood, behalve Don Lazzeri, die, volgens Graziani's getuigenis,  werd meegenomen door twee soldaten. Toen het bloedbad voorbij was, werd hij begeleid naar het kerkplein, waar hij gedwongen werd kennis te nemen van de massamoord. Geconfronteerd met de verschrikking, nam de priester het lijkje van een pasgeborene, hief het naar de hemel, sloeg een kruis en zegende alle slachtoffers en het brandende land. Vervolgens werd hij gedood door machinegeweervuur. Don Lazzeri werd door de Republiek Italië geëerd met een Medaglia d'oro al valor civile en werd bovendien erkend als Rechtvaardige onder de Volkeren door Yad Vashem in Jeruzalem.