Kroonprins Jean, geboren op 5 januari 1921, was de eerste mannelijke troonopvolger op Luxemburgse bodem sinds de 13e eeuw.

Op 5 januari 1939 werd hij meerderjarig en kreeg hij de titel kroonprins van Luxemburg als troonopvolger van het Groothertogdom.

Van 1940 tot 1942 was hij met zijn familie in ballingschap in Canada. In Quebec studeerde hij rechten en politieke wetenschappen aan de Laval Universiteit.

Tussen 1941 en 1942 nam hij deel aan goodwilltours in de Verenigde Staten en Brazilië om de Luxemburgse diaspora te ontmoeten.

In oktober 1942 sloot hij zich als vrijwilliger bij het Britse leger aan bij de Irish Guards. Zijn training eindigde op 28 juli 1943 aan de Royal Military Academy Sandhurst in Engeland met de rang van tweede luitenant. Daarna sloot hij zich aan bij het 3e Bataljon Irish Guards van de Guards Armoured Division.

Op 11 juni 1944 landde hij met een kleine groep soldaten voor zijn eenheid in Normandië. Hij diende vervolgens bij de 32ste Brigade van de Guards Armoured Division en nam deel aan de Slag om Caen. In noordoostelijke richting stak hij op 25 augustus de Seine over en bereikte Brussel op de avond van 3 september. Op 10 september voegde hij zich 's middags, een paar uur na zijn vader, bij de Amerikaanse troepen die de stad Luxemburg hadden bevrijd. De twee prinsen werden met groot enthousiasme begroet door de bevolking.

Een paar dagen later voegde hij zich bij zijn eenheid die deelnam aan de 'Operatie Market Garden' (bevrijding van Arnhem). Tijdens het Ardennenoffensief moest de Guards Pantserdivisie de Duitse opmars naar Antwerpen blokkeren tussen Namen en Tienen. Op 11 februari 1945 viel de 32ste Brigade de Siegfriedlinie aan in het Reichswald, ten zuiden van Nijmegen. Na de verovering van het Reichswald trokken ze op richting Bremen en Hamburg.

Begin april kreeg Prins Jean het bevel naar Luxemburg-stad te gaan waar de terugkeer van Groothertogin Charlotte werd verwacht. Op 14 april 1945 was hij getuige van de triomfantelijke terugkeer van zijn moeder.