West-Brabant werd in het najaar van 1944 bevrijd door een internationale troepenmacht onder leiding van het First Canadian Army onder bevel van generaal Crerar. Naast Canadese divisies opereerden ook Britse, Poolse en Amerikaanse eenheden in dit gebied. De 104th US Infantry Division, bekend als de "Timberwolves," speelde hierin een bijzondere rol. Deze divisie was de eerste Amerikaanse eenheid die onder Canadees commando opereerde en bovendien rechtstreeks vanuit de Verenigde Staten naar Normandië werd verscheept. Op 7 september 1944 landde de divisie in Cherbourg, maar pas in oktober bereikte zij met ongeveer 18.000 soldaten de Nederlands-Belgische grens.
Ondanks haar beperkte ervaring, onder leiding van generaal-majoor Terry Allen, begon de divisie op 25 oktober 1944 aan haar eerste gevechten bij Zundert en Wuustwezel. Na zware Duitse tegenstand werden de linies doorbroken, wat een vlottere opmars mogelijk maakte. In de daaropvolgende dagen bevrijdden de Timberwolves diverse dorpen in West-Brabant, zoals Rijsbergen, Rucphen, Hoeven, maar ook Leur en Etten. Oudenbosch, met de beroemde basiliek, werd zonder veel tegenstand op 30 oktober ingenomen. Dankzij ingrijpen van een Duitse generaal bleef de basiliek gespaard.
Op de laatste dag van oktober 1944, kregen de Timberwolves de zware opdracht om de rivier de Mark bij Standdaarbuiten over te steken en een bruggenhoofd te vestigen. Een eerste poging mislukte, met zware verliezen door een Duitse tegenaanval. Na intensieve voorbereiding viel het 2e bataljon van het 413th Infantry Regiment in de late avond van 2 november aan. Onder zwaar artillerievuur staken circa 600 Amerikanen in bootjes de rivier over. Tegen middernacht bevonden zich ongeveer 2.000 manschappen op de noordelijke oever, waarna snel een noodbrug werd gebouwd om zwaar materieel over te zetten.
Standdaarbuiten, zwaar beschadigd, werd bevrijd. De inwoners verwelkomden hun bevrijders, en de band met de Timberwolves leeft er nog altijd voort.
De Amerikaanse opmars verliep daarna via twee routes: één richting Klundert en de andere naar Zevenbergen. De grote polder rondom de dorpen Standdaarbuiten en Noordhoek werd zoveel mogelijk gemeden. Hun tegenstander, de Duitse 346. Infanterie Division, trok zich langzaam terug richting Klundert. Op 5 november bereikten de Timberwolves Zevenbergen. Van een echte bevrijding was nauwelijks sprake, gezien de vele slachtoffers en de grote verwoestingen.
Diezelfde dag bereikte de voorste eenheid bij de buurtschap Roode Vaart het Hollands Diep, hun uiteindelijke doel. Kort daarna kregen zij bevel om zich naar Aken te verplaatsen. Tijdens de bevrijding van West-Brabant verloren ongeveer 170 Amerikanen van de 104e divisie het leven en raakten velen gewond.
Hun commandant, generaal Terry Allen vatte hun vastberadenheid samen met de woorden: "Nothing in hell can stop the Timberwolves!.”
